Rođen je sa licem i na potiljku, zvao ga je “đavolji blizanac”: Šaputao mu je stvari dok sebi nije presudio u 23. godini
Priča o Edvardu Mordrejku, engleskom plemiću iz 19. vijeka koji je navodno imao drugo lice na potiljku, fascinira javnost više od jednog vijeka. Dok su neki ovu priču smatrali rijetkom medicinskom anomalijom, istraživanja pokazuju da je prava pozadina mnogo drugačija.
Prema legendi, drugo lice je bilo opisano kao “đavolji blizanac” koji se smije dok Edvard plače i šapuće “paklene misli”, što je dodatno produbljivalo misterioznost njegove sudbine.
Članak koji je pokrenuo legendu
Decembra 1895. godine “Boston Sunday Post” objavio je članak pod naslovom “Čuda moderne nauke”, u kojem se predstavljaju izvještaji takozvanog Kraljevskog naučnog društva. U tekstu su navodno dokumentovani slučajevi “ljudskih nakaza”, uključujući sirenu, ljudskog raka i Edvarda Mordrejka, čovjeka sa dva lica.
Prema Postu, Mordrejk je bio mlad, inteligentan i zgodan plemić, poznat i kao “muzičar rijetkih sposobnosti”. Ipak, uz sve njegove talente dolazila je strašna kletva. Pored normalnog lica, imao je drugo, “odvratno kao đavo”. Ovo lice je navodno posjedovalo zlu inteligenciju i “nasmijavalo se” kada bi Edvard plakao, dok je on sam patio u tišini.
Tortura i tragičan kraj
Legenda kaže da je Edvard čitav život bio mučen prisustvom drugog lica, koje mu je šaptalo o “stvarima o kojima se samo govori u paklu”. Na kraju, ne izdržavši psihički pritisak, oduzeo je sebi život sa 23 godine. U svojoj poruci naredio je da se zlo lice uništi nakon njegove smrti “da ne nastavi svoje užasno šaputanje u mom grobu”. Priča se munjevito širila širom Amerike, a javnost je tražila više detalja o Mordrejku. Čak su i neki medicinski stručnjaci povjerovali u navode.
Godine 1896, američki ljekari Džordž M. Guld i Volter L. Pajl uključili su Mordrejkov slučaj u svoju knjigu “Anomalije i zanimljivosti medicine”, zbirku neobičnih medicinskih fenomena. Iako su bili ugledni oftalmolozi, u ovom slučaju pokazali su se naivnim.
Istina iza mita
Za razliku od fiktivnog profesora Kvirela iz serijala o Hariju Poteru, drugo Edvardovo lice zapravo nije moglo govoriti. Ipak, članci iz tog vremena tvrdili su da se drugo lice može smijati, plakati i proizvoditi “čudne zvuke”. Prva široko rasprostranjena verzija priče potiče iz časopisa “Anomalije i kurioziteti medicine” iz oktobra 1896. godine, gdje se navodi: “Na poleđini glave bilo je još jedno lice, lice prelijepe djevojke.”
Međutim, detaljna analiza “Muzeja obmana” otkrila je da je tekst u medicinskom časopisu zapravo prepisan iz članka “The Boston Sunday Post”, u kojem su istovremeno opisivani i drugi neobični slučajevi – žena polučovkek, polukrab, ili ogromni pauk. Bez drugih izvora i medicinskih dokaza, zaključuje se da je Edvard Mordrejk vjerovatno plod mašte kolumniste i autora naučne fantastike Čarlsa Lotina Hildreta, koji je bio poznat po brojnim “obmanama” u to vrijeme.
Fotografija lobanje koja se često povezuje sa Mordrejkom zapravo nije originalna – to je skulptura umjetnika Evarta Šindlera, inspirisana legendom. Ovo je potvrdio i portal Iflscience, a prenosi Nacionalna Geografija.
Banjaluka.net
